Хоосхаӌах

Материал из sostik.info
Версия от 18:28, 20 октября 2014; Admin (обсуждение | вклад)

(разн.) ← Предыдущая | Текущая версия (разн.) | Следующая → (разн.)
Перейти к: навигация, поиск

Чайғызын аалда чуртап, Артас оолах, городсар нандыра килчеткенде, ууӌазындағы хоосха палазын ағыл килген. Ууӌазы аның аалда чуртапча. Артас, андар парза, аймах аң-хустарға чоо чапсырхапча. Ол городта кізілердең паза машиналардаң пасха ниме дее чапсых кӧрбинче. А мында, тізең, книгада хоосталған ибдегі аң-хустар прай пар.

— Пабам! Мин аттаң ойлат чӧргем! — хысхырча ол, паба-іӌезі тынағ кӱннерінде аалзар парзалар.

— Ок, соолған! — ӱрӱкче іӌезі. — Ат алтына кір парып, чоо тептірдің...

— Хайтпас ир кізее, — кӱлінче пабазы, — мин аның тузында аттығ іди ле ойлат чӧргем...

— ...Іӌең, мині гусак хахлаан, — хоптанған Артас соонаң паба-іӌезіне, пазох килгеннерінде.

— Анаң нимее хастарға чағын чӧрчезің, — аныох кӧксепче іӌезі.

— Ир кізі хайди хастарға сӱрдірӌең, — тіпче ағаа пабазы.

Іди чайғы тузы табырах ирт парған. Артасха ӱс классха парарға кирек. Ол аалда чайғызын хойлар хадарған, нымырт теерерге чӧрген. Хынығ полған аалда, городта андағ нимес.

Ам пірсінде паба-іӌезі, парып, аны городсар ағыларға тимненібіскеннер.

— Че, Артас, ууӌаңнаң анымӌохтас, ам табьфах кил полбассың пеер, — тіпче іӌезі.

— Кӧр, аалда тынанып, хайди пӧзік ӧс парған! — морсынча пабазы.

— Маңат, маңат полысты мағаа, палаӌаам, — махтапча ууӌазы, Артасты хуӌахтап.

Іӌең, мин хоосхаӌахты алып аларға, — сурынча Артас. — Ибде мин аннаң ойнирбын.

— Че-е, нимее хаап чӧрерзің аны? — хынминча іӌезі.

— ӱгренерге дее сағаа харығ полар, — ікінӌілепче пабазы.

— Мин чахсы ӱгренем! — ырбайча Артас, харах частарын позыдып. Паба-іӌезі тогыр пол полбааннар. Чалғыс оолғыӌааның кӧңнінңе полғаннар. Артас хоосха палазын городсар ағыл килген. Хоосхачах, иблерінде полға тӱзіргендӧк, мааңнап сыххан. Пасхаланған одыр алай іӌезін тілеен ме. Артас пастап хоосхаӌахты пір дее салбинчатхан. Сӱтнең азырапча, хада ойнапча. Хараазын хоосхаӌах оолағастың кӧксінде, тӱріліп, чат салча.

Соонаң оолах хоосхаӌахтаң чарханыбысхан. Хайдар даа пас чӧрзе, азах аразында путхалча, оолахты салбиича. Уроктар итчетсе, столзар сығып, тетрадь алай книга ӱсгӱнде пас чӧрче алай чат салча.

Пірсінде Артас, щи харығ полчатханда, хоосхаӌағын, хаап, ибдең сығара силібіскен. Анаң, аны-мыны идіп, хоосхаӌахтаңар ундуп салған. Узир алнында ла хабына тӱскен. Ізік азып, хығырған:

— Ксс-ксс!!!

Че иір дее тіріг ниме ӱндеспеен. Оолах тӧртінӌі хадылдаң алтына теере тӱскен. Хығырған, кӧрглеен, че хоосхаӌах чох полған. Тасхар мапіиналар ла кӱӱлееннер. Мӧңіс ле айланған Артас ибінзер.

Хоосхаӌах паза пір дее кӧрінмеен.