Кем пызо соонӌа чӱгӱрче

Чайғы каникулларда олғаннар хайда ла полза тынанғаннар. Саша паба-іӌезінең хада Кипр чирінде, Радионны олғаннар лагерьінзер ызыбысханнар. Айас ибінде одырған. Карим оолахты паба-іӌезі аалзар апар салғаннар.

Ам Карим пас чӧрче тура ибіре. Ниме идерге пілбинче. — Карим, тігіне пызолар хыраа кір партырлар. Сығара сӱрібіс оларны, — нымзанча уучазы.

— Майыхчам, — ынабинча Карим, гііди хозып; — Кем пызо соонча чӱгӱрче, ағаа кӱӌӱгестер дее кӱлче.

— О, андағ ноо, — таңнап парған ууӌазы. — Че андағ-да Тарика чӱгӱр пар килзін. Тарика, пызолар сӱрібіс хырадаң!

Ідӧк уучазынзар ааллап килген пӧле гуңмачағы Тарика, сымых алып, пызолар соонча чӱгӱре халған.

Карим оолах, пазох ла холын ізепке сух салып, пас чӧрче. Итчең ниме чох изепче.

— Кари-им, тігі таңахтар огородха кір партырлар. Хуйдырыбыс оларны, — пазох нымзанча уучазы.

Карим ол нимее пазох піди нандырча:

— Кем таңахтар хуйдырча, ол аңмаа кізі полча.

— Ох, хыйға пала, хайди кізее чоохтанча, -- полбаста кӱліиче уучазы. — Че, хайа мин дее сӱрібізим.

Тӱрчедең огородтаң ууӌазының табызы истілген:

— Кыш-ш! Кы-ыш-ш, соолғаннар!

Иирде олар стол кистіпзер азыранарға одырыбысханнар.

— Уучаң, мин сӱт ізерге! — хысхырча Карим. Че уучазы ағаа піди нандырған:

— Кем тоғынмин сӱт ісче, аның істі сӱрдірче.

Тарика туңмазы тадырада хатхырыбысхан. Карим уйат парған. Че ууӌазы часхарған:

— Чі, чі, Карим. Таңда, сағынчам, прай ниме идерзің.